Gözünden kalktığında o perde anlayacaksın ne yalan hikayelere kahraman olduğunu Müzeyyen. Tutunduğun dallar bir bir koptuğunda dibe vurmanın şiddetiyle cereyan edecek kanında dolaşan efsunlu gücün varlığı. Şikayet etme. İnsanlar sığ sularda yetinirken sen okyanuslara koştun, diğerleri ahkâm keserken dört duvarlı karargâhlarında sen uçsuz bucaksız evrende taarruza geçtin. Şimdi kaybettiğinde sana gülecekler; aldırma. Çünkü kazanmak evvela kaybetmekten geçer. Biliyorum bunca fırtınada bir bardak berrak suyu, bir nebze güneşli günleri özledin. Şu kasveti bir atlat balçıktan bataklıklar bile nilüferlerini gösterir sana, gökkuşakları dizilir önüne Müzeyyen. Saç tellerine asılmış bağnaz dertleri silkele, silkelen. Unutuyorsun yavaş yavaş yaşadığın baharları. Bunun vebali senden ziyade elinden tutmak yerine öylece seyredalan ademoğludur. Onlar görmedi mi sanıyorsun, yahut onlar koymadı mı sanıyorsun yolundaki taşı? Üzülme sırtındaki bıçak izlerine, senin kimseye ihtiyacın yok. Yaralar kapanır, acılar diner, insanlar ölür, insanlar doğar. Bir gün sen de toprağa kavuştuğunda Tanrı'nın huzurunda soracaksın hesabını ayağına takılan her taşın. Unutma Müzeyyen, içinde derdine amade bir ben yaşatıyorsun.
Evgeny Grinko- Field
Bu kadar değerli paylaşımları olan blogun bu kadar az takip ediliyor oluşu beni üzdü açıkçası.
YanıtlaSilPaylaşımlarını çokça anlamlı buluyorum. Kalemini hiç susturma. Ayrıca paylaştığın linklerde ki şarkılar o kadar muazzam ki anlatamam. Low - Lullaby şarkısını senin blogunda bulup dinlemiştim. Epeydirde dinliyorum. Şimdide bu postun altında ki linke tıkladım ve bunada bayıldım açıkçası.
Saygı ve sevgilerimle. Vesselam...
Daha öncesinde başka bir blogta yazıyordum, türlü sebeplerden dolayı kapatıp buna geçmek zorunda kaldım. Haliyle blogta tutunması eskisinden bir hayli zor. Okuyucu kitlesi dağılmış durumda. Yine de buna şükür diyorum. Okunmasa bile ben anlatıyorum ya inanın o çok rahatlatıyor. Ha bir de siz gibi değerli insanlar okuyunca ilaveten bir mutluluk yaşıyorum. Buralardan hiç gitmeyin, teşekkürler
YanıtlaSilSeni çok iyi anlıyorum gerçekten de. Artık insanlar blogları işlerini çözmek için kullanıyorlar. Ve tıklanılan bloglarda belirli bir alanda bir şey yazan bloglar. Sizin gibi benim gibi içeriği edebi olan bloglar değer görmüyor malesef. Bende bütün postlarımı okudum ve açıkçası başarısız olduğuma kanaat getirdim. Epeydir bir şeyler yazmıyorum. Sadece değerli gördüğüm bloglara yorum bırakmaya devam ediyorum. Belki tekrar yazarım bir gün. Açıkçası ben teşekkür ederim her şey için. Sizde hiç gitmeyin inşallah. Veselam...
YanıtlaSilŞunu söylemeliyim ki kimse kendini taktir etmez ki doğrusu da budur. Ben bir dış göz olarak yazılarınızı gayet başarılı buluyorum o yüzden kendinizi farklı düşüncelere kaptırmayın :) Ayrıca ben de sizin gibi yazamıyorum pek bu aralar. İlhamım mı eksik, kalemim mi tükendi bilmiyorum. Yine de yazıdan kendimi soğutmamaya çalışıyorum. Çünkü eminim siz de yazınca rahatlayanlardansınız. İyi geliyor insana. Güzel düşünceleriniz için çok çok teşekkür ediyorum
SilGüzel cümlelerin için tekrar teşekkür ederim. İlham eksik değil, kaleminde tükenmedi. Sorun hayat şartları, hatta hayatın ta kendisi. Haklısınız yazmak iyi geliyor rahatlatıyor insanı. Okyanusa içinde not olan bir şişe bırakmak gibi. Hepsi küçücük bir umut değil mi ki...Kendinize iyi bakın. Vesselam...
YanıtlaSilKendinize ve güzel düşüncelerinize çok çok iyi bakın
Sil