BULUT
Merhum ruhum! Zannettim ki yaşamak işi nefes almak kadar kolaydır. Lakin cenk edince hayatla, hem de siperin en önündeyken, öldükçe soluklanmanın; dirildikçe savaşmanın insanlarının gönlünü eğlemekten bir farkı yokmuş. Ben bu kanaatsiz irade ile yerde fani olacağıma gökte bir bulut olsaydım "yaşandı" denilen hayat hikayemde değiştirilecek çok da bir şey olmazmış. Yalnız bir şey! Tanrım, içimde dipdiri ve dimdik heybetiyle duran bu hırsı vermeseydin içime; hadi verdin diyelim, bir mücadele gücünden yoksun bırakmasaydın beni, işte o zaman nefes alma doğallığını yaşamak olağanüstülüğüne çevirebilirdim elbet. Kendimle yaptığım şiddetli muharebemde her yanımdan bir ihtimal çekiştiriyor beni. Olmuşlar, olanlar, olması gerekenler ve olacaklar ihtilali! Her geçenin körüklediği, ve körüklendikçe vahşileşen bir ateşin ortasında yalnızca oturarak senin beni uyandıracağın mucizevi sabahı bekliyorum.
Yaşadığım bu duyguların sebebi ve öldürdüğüm tüm güzel geleceklerin faili bensem de bu gece bana yardım ve yataklık eden Chopin'dir.
Oldukça anlam ifade etti bu yazı benim için… Chopin’i çıkart Schumann’ı koy, tam üstüme oturur :)
YanıtlaSilMutlaka dinleyip, dinlerken düşüncelere dalacağım :)
SilSevgilerle
Merhaba. Sende epeydir yazamayanlar dansın benim gibi (: Umarım en kısa sürede yazmaya başlarsın...
YanıtlaSilYazına gelecek olursam; gerçekten ne diyeceğimi bilemedim. Fazlasıyla karamsar bir yazı olmuş sanki. Tek temennim umarım beklediğin o mucizevi sabah en kısa sürede seni bulur. Bulduğunda da dışarı çıktığın ilk an umarım seni bir tevafuk bulutu yakalarda bir kaç damlayla ferahlatır o yanan yüreğini. Saygılarımla. Vesselam...
Merhaba...
SilHayata mı yakınlaştım buradan uzaklaşınca yoksa tam tersi hayattan da mı uzaklaştım bilmiyorum. Ama işte bu akşam, yeniden yazabilmek adına buradayım. Bugün bana gelen bu kalem tutma arzusu umarım size de ulaşır. Teşekkür ederim.
Saygıyla..